1967 23 Fiasko planu zaglady

Wątki

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Po kilku słabszych nalotach atak w podobnej sile powtórzono 26 lutego. Tym
razem chodziło o sparaliżowanie pracy berlińskiego węzła kolejowego. Każdej z
trzech dywizji bombowych przydzielono jeden z dworców: Zląski (obecny
Wschodni), Północny Alexanderplatz. 1000 samolotów zrzuciło 2880 ton bomb. Z
wytypowanych obiektów poważne szkody powstały tylko na dworcu Zląskim, ale
okoliczne dzielnice mieszkalne zamieniły się w morze ognia i ruin. Był to już
czterdziesty wielki nalot na Berlin.
W tym okresie bitwa o stolicę Rzeszy toczyła się już właściwie bez przerwy.
Od 22 lutego bombardowano ją przez trzydzieści kolejnych dni i nocy. Same tylko
Moskity dokonały w lutym 12, w marcu 29, w. kwietniu 26 nalotów. Od
22 lutego do 28 marca zjawiały się one nad miastem każdej dosłownie nocy. Bilans
pięciu lat walki przedstawiał się następująco: 363 naloty, w czasie których spadło
45 500 ton bomb!
Pod koniec wojny stwierdził marszałek Harris dokładne rozpoznanie
lotnicze wykazało, że zniszczono 28,5 kilometrów kwadratowych zabudowanej
powierzchni. Z tego 4 kilometry kwadratowe przypada na amerykańskie naloty
dzienne głównych zniszczeń dokonały RAF. Berlin stoi dziś na czele listy
dotkniętych wojną niemieckich miast.
Istotnie, gdy przed wojną było w Berlinie półtora miliona mieszkańców z
przeszło 5 milionami izb, to pod koniec wojny pozostało tylko 940 000
mieszkańców z 3 milionami izb. Na ulicach i placach piętrzyło się 55 milionów
metrów sześciennych gruzu. Liczbę ofiar nalotów szacuje się na 50 tysięcy ludzi.
W przeciwieństwie do tych wysokich strat eksperci ze zdumieniem stwierdzili, że
bezpośrednio po wojnie blisko 65 procent zakładów przemysłowych znajdowało
się w stanie, który umożliwiał podjęcie produkcji, oczywiście pod warunkiem
dostaw surowców i półfabrykatów z zakładów kooperujących.
Intensywne naloty. na Berlin nie zdruzgotały potencjału przemysłowego w tym
mieście. Wielka bitwa nie zakończyła się więc pełnym sukcesem, jak tego
oczekiwali alianci. Strategiczne lotnictwo anglo-amerykańskie wygrało natomiast
dwie inne ważne kampanie: zredukowało do minimum produkcję paliw płynnych i
sparaliżowało transport.
Potężne uderzenia na przemysł paliw zostały dobrze zgrane w czasie z
postępami radzieckiej ofensywy, która w sierpniu 1944 roku doprowadziła do
opanowania rumuńskiego zagłębia naftowego, skąd Niemcy czerpali przeszło
połowę swych dostaw ropy.
Odtąd większość zapotrzebowania Wehrmachtu miała być pokrywana z
wyczerpujących się szybko zapasów. Przerwanie produkcji rafinerii
przerabiających ropę z Austrii, Węgier i niewielkich niemieckich złóż, a także
zakładów wytwarzających paliwo syntetyczne, oznaczałoby ostateczne
unieruchomienie niemieckiej armii, a przede wszystkim Luftwaffe.
63
%7ł�ATY TYGRYS 1967/23 FIASKO PLANU ZAGAADY
Nie było to zadanie proste, gdyż zakłady te były z reguły silnie bronione, a
poza tym większość ich, budowanych już w czasie wojny, zlokalizowano we
wschodnich Niemczech lub na terenach polskich, w odległości około 1000
kilometrów od baz bombowców w Anglii i we Włoszech.
Wielką kampanię rozpoczął 20 czerwca 1944 roku nalot 1500 bombowców 8
armii na Ostermoor, Fallersleben, Misburg, Magdeburg i Police koło Szczecina. Na
fabryki te spadło 4250 ton bomb. Sąsiadujące z nimi tereny utonęły dosłownie w
kłębach czarnego dymu, z których wysoko w niebo strzelały jaskrawe płomienie.
Głuche eksplozje zbiorników i kotłów słychać było w oddalonych nawet
miejscowościach.
Niemieckie myśliwce stanęły do walki. Koło Polic napotkały one na pułk
bombowy chwilowo pozbawiony eskorty. W ciągu kilku minut Niemcy zestrzelili
15 fortec . Ale nawet ostateczny wynik walki zniszczonych 50 bombowców i
5 myśliwców znaczył niewiele w porównaniu z powstałymi szkodami. W
Policach np. na długie tygodnie musiano całkowicie wstrzymać produkcję.
Dzięki bezbłędnie działającemu rozpoznaniu fotograficznemu Amerykanie byli
w stanie zadawać ciosy dokładnie wtedy, gdy wszystko wskazywało, iż dany
zakład lub poszczególny jego dział miał wznowić produkcję. Dla zobrazowania
nasilenia tej kampanii przytoczmy, dotyczący tylko położonych w Polsce
zakładów, fragment opracowania komórki wywiadu gospodarczego AK:
7 lipca: Kędzierzyn, Blachownia, Zdzieszowice pierwszy nalot 15 armii z
Włoch;
7 sierpnia: Kędzierzyn, Blachownia;
18 sierpnia: Trzebinia (rafineria ropy);
22 sierpnia: Kędzierzyn, Blachownia;
25 sierpnia: Police w dwa dni po wznowieniu produkcji;
13 września: Police trzytygodniowa przerwa w produkcji;
21 września: Blachownia, Oświęcim-Dwory, Zdzieszowice po 250 ton bomb;
7 pazdziernika: Police;
13 pazdziernika: Blachownia, Zdzieszowice; [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bialaorchidea.pev.pl

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL