WÄ…tki
 
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

audycje po hiszpańsku, ponieważjęzyk ten używany jest w większej liczbie krajów, aniżeli
jakikolwiek inny. Jakkolwiek łacina jest językiem urzędowym Stolicy Apostolskiej, nie ma
audycji w tym języku.
Dyrektorem generalnym Radia Wa tykan jest wielebny Roberto Tucci będący w stałym
kontakcie z watykańskim sekretarzem stanu, kardynałem Agostino Casaroli.
Ten ostatni czuwa nad Radiem Watykan bardzo dokładnie, ale pozostawia jednak ojcu
Tucci wiele swobody. Wprawdzie wielebny Tucci od cz asu do czasu konferuje z Janem
Pawłem II, ale polega to na tym, że kardynał Casaroli czyni go uważnym na nadzwyczaj
delikatne stany rzeczy, aby żadna z audycji nie sprawiła trudności dostojnikowi kościoła,
który gdziekolwiek jest, znajduje się pod naciskie m politycznym lub społecznym.
Ojciec Tucci przyznał, że jego roczny budżet w wysokości prawie 4,5 miliona dolarów
jest właściwie zbyt mały, aby pracę, którą trzeba wykonać, realizować tak gruntownie i
profesjonalnie, jakby sobie życzył. Radio Watykan przed stawia, pomimo swych
ograniczonych środków, skuteczną mieszankę pracy profesjonalnej i amatorskiej. Wielu
stałych spikerów, w tym wielu duchownych i zakonnic zbiera swoje doświadczenia w trakcie
pracy; właśnie dlatego, że są oni zobowiązani wspólną misją r ozprzestrzeniania wiary na cały
świat, stanowią silnie motywowaną grupę, która szybko się uczy i znakomicie funkcjonuje.
Jakkolwiek zarabiają oni znacznie mniej pieniędzy niż w prywatnych instytucjach
radiowych (w kilku przypadkach duchowni i zakonnice nie otrzymują w ogóle żadnego
wynagrodzenia), współpracownicy i personel kierowniczy są bardzo dumni z faktu, że papież
Jan Paweł II opowiadał przy zwiedzaniu studia z okazji pięćdziesiątej rocznicy Radia
Watykan, iż podczas duszpasterskiej działalności w Kra kowie, najpierw jako zwykły
duchowny, potem jako arcybiskup i kardynał, rzadko opuszczał słuchanie audycji Radia
Watykan w polskim języku.
7
Zostać Zwiętym
W roku 1969 Watykan poddał ostrej krytyce ponad 40 świętych i skre ślił ich z oficjalnej
listy względnie z liturgicznego kalendarza. Skreśleni zostali dobrze znani święci jak św.
Krzysztof (patron podróżujących), św. Barbara i św. Valentin. Kilku świętych zostało
skreślonych, ponieważ w poprzednich stuleciach pojawiły się wątpliwości, czy w ogóle
kiedykolwiek żyli.
Wielu świętych skreślonych z kalendarza było przez stulecia przedmiotem głębokiej
pobożności i nadal są czczeni przez miliony katolików. Watykan wyjaśnił, że w dalszym
ciągu  w pełni uznani" święci są ważni dla katolików na całym świecie, podczas gdy inni
święci czczeni są z powodu miejscowych tradycji.
Do świętych, którzy zostali skreśleni z listy, razem z poświęconymi im dniami
świątecznymi, należą:
św. Paweł, pustelnik, (15 styczeń),
św. Maurus (15 styczeń),
św. Prisca (18 styczeń),
św. Marcin (30 styczeń),
św. Domitilla (12 maj),
św. Bonifacy z Taurus (14 maj),
św. Venatius (18 maj),
św. Pudentiana (19 maj),
św. Modestus i św. Crescentia (15 maj),
św. Jan i Paweł (26 czerwiec),
św. Alexis (17 lipiec),
św. Symphorosa i jej synowie (18 lipiec),
św. Małgorzata z Atiochien (20 lipiec),
św. Praxedes (21 lipiec),
św. Krzysztof (25 lipiec),
św. Zuzanna (11 sierpień),
św. Euzebiusz (14 sierpień),
św. Hippolytus (22 sierpień),
św. Sabina (29 sierpień),
12 braci (11 wrzesień),
św. Lucia i Geminianus (16 wrzesień),
św. Eustachius i męczennik (20 wrzesień),
św. Thekla (23 wrzesień),
św. Cyprian i Justinia (26 wrzesień),
św. Placidus i męczennik (5 pazdziernik),
św. Tryphus, Bacchus i Apuleius (8 pazdziernik ),
św. Urszula i męczennica (21 pazdziernik),
św. Respicius i Nympha (10 listopad),
św. Feliks z Valois (20 listopad),
św. Chrysogomus (24 listopad),
św. Katarzyna z Alexandrii (25 listopad),
św. Bibiana (2 grudzień),
św. Barbara (4 grudzień),
i św. Anastazja (25 grudzień).
Droga do kanonizacji jest długa i skomplikowana; jest to procedura, która może
kosztować setki tysięcy dolarów. Proces ten, który do swojego ukończenia potrzebuje stu lat
lub więcej, podczas gdy Causa (wniosek) o kanonizacji wlecze się m ozolnie przez mechanizm
bardzo skomplikowanych przepisów watykańskich, można go pokrótce ująć w ten oto sposób:
Zostaje mianowany ktoś w rodzaju publicznego oskarżyciela, znany ogólnie jako
 Adwokat diabła", który poddaje w wątpliwość cały materiał dowodow y, podczas gdy jego
przeciwnik pełni obowiązki  Adwokata Boga".
Proces beatyfikacji, który poprzedza kanonizację, jak i procedury beatyfikacji i
kanonizacji są mniej więcej te same. Przed beatyfikacją przychodzi jeszcze etap czczenia, w
którym kandydat ma stać się  Czcigodnym".
Drobiazgowe postępowanie aż do kanonizacji odbywa się w jednej z kongregacji do
spraw kanonizacji, Kongregacji Rytualnej. Pracujący w Watykanie duchowni i świeccy
nazywają te pokoje urzędowe, które mieszczą się na czwartym piętrze bu dynku, naprzeciw
katedry św. Piotra,  Fabryką Zwiętych". Drzwi, które prowadzą do oszczędnie umeblowanego
pomieszczenia nie mają nazwy; jego ściany zakryte są licznymi regałami, z tysiącami
szkarłatnych segregatorów, w których znajdują się dokumenty  kandy datów do aureoli". W
większości dni powszednich jest tutaj ksiądz z 4 pomocnikami, również duchownymi, którzy
pilnie pracują nad potężnym zadaniem, badają życiorys i podstawy kandydata do kanonizacji
oraz zajmujÄ… siÄ™ wykorzystaniem zwiÄ…zanych z tym informa cji.
Ten zespół musi przeegzaminować wszystkie fakty, aby było pewne, że wszystko stoi w
zgodzie z prawem kościelnym. Biuro to jest głównie odpowiedzialne za koordynację i
usystematyzowanie poszukiwań prawdy, co oznacza, że podania bez wyjątku odsyłane są z
poleceniem przeprowadzenia dalszych badań i dalszych wyjaśnień, aby Causa o kanonizacji
wolna była od wszelkich wątpliwości.
We wcześniejszych czasach historii kościoła, kanonizacja świętych była przeprowadzana
dość lekkomyślnie, często tylko na podstawi e okoliczności, że określona osoba była
miejscowo w otoczeniu świętości lub po prostu uchodziła za  świętą". Kościół był zdania, że
ci  święci" zasłużyli sobie na to o tyle, jako że  głos ludu głosem Boga". Te raczej
lekkomyślne metody wyprodukowały dużą l iczbę podejrzanych świętych (podejrzanych w
naszym pojęciu). Dopiero w roku 993, podczas pontyfikatu papieża Jana XV, doszło do
pierwszej formalnej kanonizacji Å›wiÄ™tego Urlicha von Augsburg. P°d koniec XII wieku
papież Aleksander III zarezerwował dla kości oła prawo autoryzacji czczenia zmarłych, ale
dopiero od 1634 roku faktycznie zaczęto stosować się do tego przepisu.
Po założeniu Kongregacji do spraw Kanonizacji, celem sprawowania kontroli nad tym
skomplikowanym procesem, zaczęto stosować metody, które ob owiązują do dzisiaj.
W przypadku Jana XXIII i Piusa XII pierwszy wniosek nastąpił ze strony papieża Pawła
VI, tak że Watykan sam mianował postulatora lub  Agenta", który był odpowiedzialny za
dostarczenie dokumentów o obu kandydatach.
Kościołowi nie spieszy się, gdy chodzi o to, aby umieścić kogoś na liście świętych.
Joanna Orleańska, spalona na stosie w 1431 roku została kanonizowana dopiero w 1920 roku.
Nowoczesny rekord prędkości osiągnięty został w przypadku Matki Cabrini; umarła w 1917
roku w Chicago, a w 1946 roku została kanonizowana jako pierwsza amerykańska
obywatelka.
Normalnie rozpoczyna się egzamin kanonizacji wtedy, gdy ludzie na określonym terenie
lub członkowie religijnego zakonu, w jakiejkolwiek części świata, 800 milionów katolikó w
stwierdzi, że ten lub ta zmarła powinna zostać kanonizowana, ponieważ on lub ona już za
życia była  święta w działaniu". Jednakże nie każda z tych osób na koniec zostaje naprawdę
kanonizowana.
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • bialaorchidea.pev.pl
    •  
    Copyright © 2006 MySite. Designed by Web Page Templates